Ach, cóż to był za bal…

A A A

Ach, cóż to był za bal…

12 stycznia w Dworku „Jedlina” odbył się bal studniówkowy klasy 4i. Każdy z nas czuł się tego wieczoru pięknie i wyjątkowo. Staraliśmy się nie myśleć o tym, że od matury dzieli nas zaledwie 113 dni. Studniówka zaczęła się od tego, że jako przewodnicząca klasy, wygłosiłam przemówienie, w którym przypomniałam o ważnych, „magicznych” słowach, o których często zapominamy grając z czasem w berka. Powspominaliśmy też czas, który razem spędziliśmy i mam nadzieję, że jeszcze wiele go razem spędzimy (już niekoniecznie w szkolnej ławce).

Podziękowaliśmy nauczycielom za ich trud włożony w naszą edukację oraz za ogromne pokłady cierpliwości. Niejednemu z nas, uczniowi czy nauczycielowi, zakręciła się łezka w oku. W końcu spędziliśmy ze sobą ładnych parę lat...
Po moim przemówieniu oddałam głos Pani Dyrektor, która również złożyła nam życzenia nie tylko dotyczące naszej nieubłaganie zbliżającej się matury, ale również naszej przyszłości zawodowej. Bal miał na celu przypomnieć nam o tym, że już niedługo przekroczymy symboliczny próg dojrzałości więc wznieśliśmy toast lampką szampana za to, aby odnaleźć tam swoje miejsce. Po przemówieniach zaczęliśmy bal od poloneza. Polonez zabrzmiał na sali dwa razy, ponieważ zatańczyliśmy go z naszymi nauczycielami, by następnie do tańca porwać osoby nam towarzyszące.
W trakcie trwania studniówki poczuliśmy się naprawdę zgrani, tańczyliśmy ze sobą i razem bawiliśmy się do białego rana. Wspólnie zbieraliśmy momenty do kolekcji wspomnień.
Studniówka przypomniała nam, jak wiele razem przeżyliśmy i pokazała, ile jeszcze przed nami.
Chciałabym jeszcze raz podziękować wszystkim gościom przybyłym na tę uroczystość. Mam nadzieję, że świetnie się bawiliście.
Klaudia Wasilak 4i

Specjalna sesja zdjęciowa dla Gazety Krakowskiej