Powiatowy Zespół Nr 6
Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących
w Brzeszczach

W swoim rodzinnym mieście ukończył w roku 1935 siedmioklasową Szkołę Powszechną, a naukę kontynuował w pobliskim Gimnazjum w Oświęcimiu, gdzie w 1939 r. zdał małą maturę. Wybuch II wojny światowej niestety przerwał na pięć lat jego dalszą edukację. Wiosną 1940 r. został aresztowany w ramach akcji hitlerowskiej skierowanej przeciwko inteligencji polskiej i wraz 30 Brzeszczanami skierowany do KL Mauthausen. Ostatecznie, 17- letni wówczas młody człowiek wraz z pięcioma więźniami został zwolniony z dalszego transportu. Od stycznia 1941 r. pracował, jako młodszy górnik, później pomocnik maszynisty w hali maszyn kopalni „Brzeszcze”, a następnie w kopalni „Jawiszowice”. Do końca wojny ukrywał się przed kolejnymi aresztowaniami w pobliskim Osieku.
Egzamin maturalny zdał w lipcu 1945 roku tuż po zakończeniu wojny w Prywatnym Koedukacyjnym Liceum i Gimnazjum im. ks. Stanisława Konarskiego w Oświęcimiu. W tym samym roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim na Wydziale Humanistycznym. Swoją edukację rozpoczął, jako student historii sztuki, ale jego przeznaczeniem była archeologia, z którą związał swoje całe przyszłe życie.
 Człowiek nauki, archeolog, odkrywca.
W 1952 roku uzyskał tytuł magistra historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1963 roku doktoryzował się na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Już od 1950 roku był pracownikiem Muzeum Archeologicznego w Krakowie początkowo, jako asystent, a później kustosz. W latach 1967 - 1993 pełnił funkcję wicedyrektora. W roku 1998 uzyskał tytuł Profesora Nadzwyczajnego Nauk Humanistycznych.
W latach pięćdziesiątych wspólnie z prof. Mieczysławem Radwanem rozpoczął prace archeologiczne i badania metalurgiczne w Górach Świętokrzyskich, których plonem było odkrycie starożytnego centrum górnictwa i hutnictwa żelaza na ziemiach polskich. Do prowadzenia badań przed rozpoczęciem wykopalisk archeologicznych zastosował nowe metody badawcze m.in. obserwacje terenu z powietrza. Pracowitość i konsekwencja oraz umiejętność nawiązywania partnerskich stosunków z mieszkańcami terenów badań poprzez zachęcanie nauczycieli, uczniów szkół i ich rodziców do wspólnych poszukiwań przyniosło profesorowi uznanie i autorytet.
Jest odkrywcą dymarek w Górach Świętokrzyskich oraz współtwórcą Muzeum Starożytnego Hutnictwa Świętokrzyskiego im. M. Radwana w Nowej Słupi oraz imprezy popularno - naukowej "Dymarki Świętokrzyskie". Gmina Nowa Słupia nadała mu tytuł "honorowego obywatela". Równocześnie prowadził badania archeologiczne w Niemczech i Austrii. Jest uznanym światowym autorytetem w dziedzinie pradziejowego hutnictwa. Organizował międzynarodowe sympozja naukowe, wystawy archeologiczne. Jest autorem ponad 200 prac i artykułów naukowych. W swojej działalności nie zamykał się w badaniach archeologicznych. Był członkiem Klubu Myśli dla Polski, Stowarzyszenia Miłośników Tradycji Mazurka Dąbrowskiego i wielu innych. To On odkrył dla współczesnej społeczności europejskiej osiągnięcia starożytnego górnictwa, hutnictwa żelaza na ziemiach Polski, Austrii i Niemiec. Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz tytułem Międzynarodowego Człowieka Roku Nauki 1997-1998. 
Wkład profesora w tworzenie dziedzictwa kulturowego Brzeszcz
 Po przejściu na emeryturę aktywność naukowa i społeczna Pana Profesora nie osłabła. Ścisła współpraca z Gminą Brzeszcze rozpoczęła się w kwietniu 2002 roku w siedzibie Stowarzyszenia „BRZOST” od wieczoru wspomnień zorganizowanego w 62 rocznicę internowania 30 Brzeszczan w ramach akcji hitlerowskiej skierowanej przeciw inteligencji polskiej, której profesor był świadkiem.
Od 2003 na zaproszenie Burmistrza Brzeszcz był członkiem kapituły przyznającej "Brzeszczańskie Oskardy". W 2005 roku profesor Bielenin rozpoczął prace badawcze i poszukiwania dzwonów z legendarnego kościółka św. Otylii w Brzeszczach. Dzięki jego konsekwencji w maju 2008 roku średniowieczny dzwon, odnaleziony w kościele św. Brygidy w Wiesbaden- Bierstadt powrócił do brzeszczańskiego kościoła św. Urbana w Brzeszczach. Urzeczywistnił tym samym legendę kościoła św. Otylii, ponieważ nie tylko odszukał dzwony z legendarnej świątyni, ale i wskazał, gdzie należy szukać innych zarekwirowanych przez hitlerowskie. Niemcy. Z historią tego wydarzenia można dokładni zapoznać się w książce profesora „Dwa dzwony kościoła św. Otylii w Brzeszczach legenda czy rzeczywistość".
Dwukrotnie w latach 2006 i 2007 otrzymał Nagrodę Specjalną Burmistrza Brzeszcz- Oskardy. Po raz pierwszy za osiągnięcia naukowe, wielką charyzmę, udział w życiu kulturalnym i społecznym Brzeszcz Po raz drugi za konsekwencję w pracach badawczych, które udowodniły istnienie średniowiecznego kościółka św. Otylii w Brzeszczach.
 Wreszcie 8 listopada 2007 roku otrzymał tytuł honorowego Obywatela Gminy Brzeszcze, jako Brzeszczanin, miłośnik swego miejsca urodzenia i wychowania, zaangażowany w odkrywanie i poznawanie dziedzictwa kulturowego Gminy Brzeszcze. Był inspiratorem umieszczenia historii kopca mogilnego „na Piaskach” w książce „Kopce w krajobrazie kulturowym Polski. Profesor podarował także kilkadziesiąt książek i wydawnictw albumowych bibliotece Stowarzyszenia „BRZOST. Jest autorytetem dla wielu mieszkańców Gminy Brzeszcze, to pozytywny przykład Człowieka, który swoją sławę zawdzięcza wytężonej i systematycznej pracy.
Od kwietnia 2009 roku Powiatowy Zespół nr 6 Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących w Brzeszczach nosi imię profesora Kazimierza Bielenina, a on sam wielokrotnie był honorowym gościem w szkole z okazji różnych uroczystości.
 
Nie można też zapomnieć o pasjach Profesora, były nimi rzeźba w drewnie, malarstwo oraz poezja. Swoich przyjaciół obdarowywał własnoręcznie wykonanymi rzeźbami Hefajstosa, greckiego boga ognia i kowali. Pod wpływem wydarzeń związanych z poszukiwaniami dzwonu z kościoła św. Otylii powstał tom poezji zatytułowany „Na powrót dzwonu”, co świadczy o wielkim emocjonalnym zaangażowaniu w historię miejsca swojego urodzenia.
 Profesor zmarł 19 listopada 2011 w Krakowie. Pozostała o Nim pamięć, jako o wielkim człowieku, który włączył się w odkrywanie historii naszej małej brzeszczańskiej ojczyzny. Był historykiem sztuki z wykształcenia, archeologiem z zawodu i zamiłowania, pedagogiem, miłośnikiem miejsca swojego urodzenia, wspaniałym żywym drogowskazem dla nas wszystkich.